Regjistri i Objekteve

Bibliografi

Lloji i Aplikimit

EPO patents

Nënlloji i Aplikimit

EPO Patent

(10) Numri dhe Data e Regjistrimit

5487 2016.01.05

Status

PA Patentë e grantuar

(180) Data e mbarimit të afatit

2031.02.08

(20) Numri dhe Data e Depozitimit

AL/P/2015/399 2015.09.30

(40) Numri dhe Data e Publikimit

2016.02.09

(86) Data dhe Numri Ndërkombëtar i Depozitimit

11703799.4 2011.02.08

Status

PA Patentë e grantuar

Data dhe Numri Ndërkombëtar i Publikimit

EP2501817 2015.08.26

(30) Detajet e Prioritetit

Kodi	ID e prioritetit
US	302282

(51) Klasat e KNP-së (IPC)

(71/73) Aplikanti

Aplikanti	Adresa
REGENERON PHARMACEUTICALS, INC.	777 Old Saw Mill River Road Tarrytown, NY 10591 / US

(72) Shpikës

Emri	Adresa
SMITH, Eric	2035 Crescent Drive Tarrytown, NY 10591 / US , US
MACDONALD, Lynn	16 Gedney Way White Plains, NY 10605 / US , US
STEVENS, Sean	355 Berry Street 413 San Francisco, CA 94158 / US , US
DAVIS, Samuel	332 West 88th Street, Apt. B2 New York, NY 10024 / US , US
MURPHY, Andrew, J.	10 Newton Court Croton-On-Hudson, NY 10520 / US , US
BUCKLER, David R.	6 Erick Court Chester NJ 07930 / US , US

(74) Emri i Përfaqësuesit

Emri	Adresa
Vladimir NIKA	Bul " Bajram CURRI", Pall.2, Shk.3, Ap.4, Tiranë , AL
Vladimir NIKA	Bul " Bajram CURRI", Pall.2, Shk.3, Ap.4, Tiranë , AL

(54) Titull

Mi me zinxhirë të lehtë të zakonshem

(57) Abstrakt

(58) Pretendime

Pretendim	Përshkrim
1	1. Mi, që përfshin: (a) një zëvendësim në lokusin e regjionit variabël të zinxhirit të lehtë imunoglobulin κ të miut endojenoz të të gjithë segmenteve të genit të regjionit variabël të zinxhirit të lehtë imunoglobulin κ të miut endogenoz me një segment të vetëm të risistemuar të genit human Vκ1-39/Jκ ose me një segment të vetëm të risistemuar të genit human Vκ3-20/Jκ, ku segmenti i genit human lidhet në mënyrë të operueshme me një gen konstant κ të miut endogenoz dhe ku miut i mungon një lokus i regjionit variabël i zinxhirit të lehtë imunoglobulin κ i miut endogenoz që është i aftë për të risistemuar dhe formuar një gen që kodifikon një regjion variabël κ të miut; dhe (b) një zëvendësim të lokusit të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë të miut endogenoz me një shumicë segmentesh të genit të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë human, ku segmentet e genit të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë human lidhen në mënyrë të operueshme me një gen konstant të zinxhirit të rëndë të miut endogenoz, dhe segmentet e genit të regjionit variablë të zinxhirit të rëndë human janë të afta të risistemojnë dhe formojnë një gen të zinxhirit të rëndë cimerik të miut/human të risistemuar. 2. Miu i pretendimit 1, ku: (a) miu përfshin edhe një enhanser 5’ intronik κ të miut në lidhje me regjionin konstant të zinxhirit të lehtë të miut; ose (b) miu përfshin edhe një enhanser 3’ κ të miut. 3. Miu i pretendimit 2, ku: (a) shumica e segmenteve të genit të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë human përfshijnë një segment të përzgjedhur nga grupi i përbërë nga segmenti i i genit të regjionit variabël human 1-2, 1-8, 1-24, 2-5, 3-7, 3-9, 3-11, 3-13, 3-15, 3-20, 3-23, 3-30, 3-33, 3-48, 4-31, 4-39, 4-59, 5-51, dhe 6-1, dhe një kombinim i tyre. (b) shumica e segmenteve të genit të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë human përfshin një segment të përzgjedhur nga grupi i përbërë nga segmenti i genit D1-7, D1-26, D3-3, D3-10, D3-16, D3-22, D5-5, D5-12, D6-6, D6-13, dhe D7-27, dhe një kombinim i tyre: (c) miu përfshin një qelizë B që përmban një sekuencë të genit të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë imunoglobulin të risistemuar që përbëhet nga një gen i regjionit variabël i zinxhirit të rëndë human që rrjedh nga një segment i genit VH i përzgjedhur nga grupi i përbërë nga VH2-5, VH3-23, VH3-30, VH4-39, VH4-59, dhe VH5-51, dhe që rrjedhin nga një segment i genit D i përzgjedhur nga grupi i përbërë nga D1-7, D1-26, D3-3, D3-16, D3-10, D3-22, D5-5, D5-12, D6-6, D6-13, dhe D7-27; ose EP 2 501 817 B2 (d) miu përfshin një qelizë B që përmban një sekuencë të genit të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë imunoglobulin të risistemuar që përbëhet nga një segment i genit VH, JH, dhe DH i përzgjedhur nga grupi i përbërë nga VH 2-5 +JH 1 + D6-6, VH3-23 + JH4 + D3, VH3-23 + JH4 + D3-10, VH3-30 + JH 1 + D6-6, VH3-30 +JH3 + D6-6, VH3-30+ JH4 + D1 -7, VH3-30 + JH4 + D5-12, VH3-30 + JH4 + D6-13, VH3-30 + JH4 + D6-6, VH3-30 + JH4 + D7-27,VH3-30 + JH5 + D3-22, VH3-30 + JH5 + D6-6, VH3-30 + JH5 + D7-27, VH4-39 + JH3 + D1 -26, VH4- 59 + JH3+ D3-16, VH4-59 + JH3 + D3-22, VH4-59 + JH4 + D3-16, VH5-51 + JH3 + D5-5, VH5-51 + JH5 + D6-13, dhe VH5-51 + JH6 + D3-16. 4. Miu i pretendimit 1, ku: (a) segmenti i genit human Vk1-39 është i pranishëm në një resistemim me një segment të genit human Jκ5; ose (b) segmenti i genit human Vk3-20 është i pranishëm në një resistemim me një segment të genit human Jκ1. 5. Qelizë e izoluar nga një mi gjenetikisht i modifikuar sipas çdonjerit prej pretendimeve të mësipërme, ku qeliza përbëhet nga: (a) një risistemim në lokusin e regjionit variabël të zinxhirit të lehtë imunoglobulin κ të miut endogenoz i të gjithë segmenteve të genit të regjionit variabël të inxhirit të lehtë imunoglobulin κ të miut endogenoz me një segment të vetëm të genit human Vκ1-39/Jκ ose me një segment të vetëm të genit human Vκ3-20/Jκ, ku segmenti i genit human është lidhur në mënyrë të operueshme me një gen konstant κ të miut endogenoz dhe ku qelizës i mungon një lokus i regjionit variabël i zinxhirit të lehtë imunoglobulin κ i miut endogenoz që është i aftë të risistemojë dhe formojë një gen që kodifikon një regjion variabël κ të miut; dhe (b) një risistemim i lokusit të genit të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë të miut endogenoz me një numër shumicë segmentesh të genit të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë human, ku segmentet e genit të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë human lidhen në mënyrë të operueshme me një gen konstant të zinxhirit të rëndë të miut endogenoz, dhe segmentet e genit të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë human janë të afta për të risistemuar dhe formuar një gen të zinxhirit të rëndë cimerik human/të miut të risistemuar. 6. Metodë jo-terapeutike për prodhimin e një antitrupi që lidh një antigen interesi, metodë e cila përfshin imunizimin e një miu sipas çdonjerit prej pretendimeve 1 deri 4 me një antigen interesi, duke përftuar një sekuencë të genit të regjionit variabël imunoglobulin nga miu dhe duke përdorur sekuencën e e genit të regjionit variabël imunoglobulin për të prodhuar një antitrup që lidh antigenin. 7. Metoda e pretendimit 6 që përfshin edhe: EP 2 501 817 B2 -shprehjen në një qelizë të vetme: (a) i një sekuence të parë të genit (VH) të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë të miut sipas çdonjerit prej pretendimeve 1 deri 4 i cili është imunizuar, ku sekuenca e genit VH është fuzuar me një sekuencë të genit (CH) të regjionit konstant të zinxhirit të rëndë human; dhe (b) i një sekuence të genit (VL) e regjionit variabël e zinxhirit të lehtë i miut sipas çdonjerit prej pretendimeve 1 deri 4 i cili është i imunizuar, ku sekuenca e genit VL është fuzuar me një sekuencë të genit (CL) të regjionit konstant të zinxhirit të lehtë human; -mbajtja e qelizës në kushte të mjaftueshme për të shprehur një antitrup plotësisht human; dhe -izolimin e antitrupit. 8. Metoda sipas pretendimit 7, ku qeliza përmban një sekuencë të dytë të genit VH të një miu sipas çdonjerit prej pretendimeve 1 deri 4 i cili është imunizuar, ku sekuenca e genit VH është fuzuar me një sekuencë të genit human CH, ku sekuenca e parë e genit VH kodifikon një domain VH që pranon një epitop të parë, dhe sekuenca e dytë e genit VH kodifikon një domain VH që pranon një epitop të dytë, ku epitopi i parë dhe epitopi i dytë nuk janë identikë. 9. Metodë jo-terapeutike për prodhimin e një antitrupi bispecifik human, metodë e cila përfshin imunizimin e një miu sipas çdonjerit prej pretendimeve 1 deri 4 dhe prodhimin e antitrupit bispecifik duke përdorur sekuenca të genit të regjionit variabël human të qelizës B nga miu. 10. Metoda sipas pretendimit 9, metodë e cila përfshin: (a) identifikimin e një limfocite të përzgjedhur klonalisht të miut sipas çdonjerit prej pretendimeve 1 deri 4, ku miu është imunizuar dhe lejuar të zhvillojë një përgjigje imune ndaj një antigeni interesi, ku limfociti shpreh një antitrup që lidh në mënyrë specifike antigenin e interesit. (b) përftimin nga limfociti ose antitrupi i një sekuence nukleotide që kodifikon regjionin variabël të zinxhirit të rëndë human të antitrupit që lidh në mënyrë specifike antigenin e interesit; dhe (c) përdorimin e sekuencës nukleotide të (b) në prodhimin e antitrupit bispecifik. 11. Metoda e pretendimit 10, ku hapi (a) deri (c) zbatohen një herë të parë për një antigen interesi të parë për të gjeneruar një sekuencë të parë të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë human, dhe hapi (a) deri (c) zbatohen një herë të dytë për një antigen interesi të dytë për të gjeneruar një sekuencë të dytë të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë human, dhe ku sekuenca e parë e regjionit variabël e zinxirit të rëndë human shprehet e fuzuar me një regjion konstant të zinxhirit të rëndë human të parë për të formuar një zinxhir të rëndë human të parë, sekuenca e dytë e regjionit variabël e zinxhirit të rëndë human shprehet e fuzuar me një regjion konstant të zinxhirit të rëndë human të dytë për të formuar një zinxhir të rëndë human të dytë, ku zinxhirat e rëndë human EP 2 501 817 B2 i parë dhe i dytë shprehen në praninë e një zinxhiri të vetëm të lehtë human i shprehur nga një segment i genit Vκ1-39 ose Vκ3-20. 12. Metoda sipas pretendimit 10, metodë e cila përfshin : (a) klonimin e sekuencave të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë human nga qelizat B nga: -miu sipas çdonjerit prej pretendimeve 1 deri 4 i cili është i imunizuar me një antigen interesi të parë; dhe -i njëjti mi, ose një mi tjetër, gjenetikisht i njëjtë, i cili është i imunizuar me një antigen të dytë interesi (b) shprehja në një qelizë e sekuencave të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë human (a) me të njëjtin regjion konstant të zinxhirit të rëndë dhe të njëjtin zinxhir të lehtë për të prodhuar një antitrup bispecifik. 13. Metoda e pretendimit 11 ose 12, ku zinxhiri i rëndë human i parë përfshin një modifikim që eliminon ose ul në mënyrë të ndjeshme afinitetin e zinxhirit të rëndë human të parë me proteinën A, dhe zinxhiri i rëndë human i dytë ruan aftësinë të lidhet me proteinën A, ku modifikimi që eliminon ose ul në mënyrë të ndjeshme afinitetin e zinxhirit të rëndë human të parë ndaj proteinës A përzgjidhet nga një 95R (EU 435R), një 96F (EU 436F), dhe një kombinim i tyre. 14. Përdorimi i një miu sipas çdonjerit prej pretendimeve 1 deri 4 për të përzgjedhur një domein variabël të zinxhirit të rëndë imunoglobulim human ose një segment geni.

Pretendim

Përshkrim

1. Mi, që përfshin: (a) një zëvendësim në lokusin e regjionit variabël të zinxhirit të lehtë imunoglobulin κ të miut endojenoz të të gjithë segmenteve të genit të regjionit variabël të zinxhirit të lehtë imunoglobulin κ të miut endogenoz me një segment të vetëm të risistemuar të genit human Vκ1-39/Jκ ose me një segment të vetëm të risistemuar të genit human Vκ3-20/Jκ, ku segmenti i genit human lidhet në mënyrë të operueshme me një gen konstant κ të miut endogenoz dhe ku miut i mungon një lokus i regjionit variabël i zinxhirit të lehtë imunoglobulin κ i miut endogenoz që është i aftë për të risistemuar dhe formuar një gen që kodifikon një regjion variabël κ të miut; dhe (b) një zëvendësim të lokusit të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë të miut endogenoz me një shumicë segmentesh të genit të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë human, ku segmentet e genit të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë human lidhen në mënyrë të operueshme me një gen konstant të zinxhirit të rëndë të miut endogenoz, dhe segmentet e genit të regjionit variablë të zinxhirit të rëndë human janë të afta të risistemojnë dhe formojnë një gen të zinxhirit të rëndë cimerik të miut/human të risistemuar. 2. Miu i pretendimit 1, ku: (a) miu përfshin edhe një enhanser 5’ intronik κ të miut në lidhje me regjionin konstant të zinxhirit të lehtë të miut; ose (b) miu përfshin edhe një enhanser 3’ κ të miut. 3. Miu i pretendimit 2, ku: (a) shumica e segmenteve të genit të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë human përfshijnë një segment të përzgjedhur nga grupi i përbërë nga segmenti i i genit të regjionit variabël human 1-2, 1-8, 1-24, 2-5, 3-7, 3-9, 3-11, 3-13, 3-15, 3-20, 3-23, 3-30, 3-33, 3-48, 4-31, 4-39, 4-59, 5-51, dhe 6-1, dhe një kombinim i tyre. (b) shumica e segmenteve të genit të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë human përfshin një segment të përzgjedhur nga grupi i përbërë nga segmenti i genit D1-7, D1-26, D3-3, D3-10, D3-16, D3-22, D5-5, D5-12, D6-6, D6-13, dhe D7-27, dhe një kombinim i tyre: (c) miu përfshin një qelizë B që përmban një sekuencë të genit të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë imunoglobulin të risistemuar që përbëhet nga një gen i regjionit variabël i zinxhirit të rëndë human që rrjedh nga një segment i genit VH i përzgjedhur nga grupi i përbërë nga VH2-5, VH3-23, VH3-30, VH4-39, VH4-59, dhe VH5-51, dhe që rrjedhin nga një segment i genit D i përzgjedhur nga grupi i përbërë nga D1-7, D1-26, D3-3, D3-16, D3-10, D3-22, D5-5, D5-12, D6-6, D6-13, dhe D7-27; ose EP 2 501 817 B2 (d) miu përfshin një qelizë B që përmban një sekuencë të genit të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë imunoglobulin të risistemuar që përbëhet nga një segment i genit VH, JH, dhe DH i përzgjedhur nga grupi i përbërë nga VH 2-5 +JH 1 + D6-6, VH3-23 + JH4 + D3, VH3-23 + JH4 + D3-10, VH3-30 + JH 1 + D6-6, VH3-30 +JH3 + D6-6, VH3-30+ JH4 + D1 -7, VH3-30 + JH4 + D5-12, VH3-30 + JH4 + D6-13, VH3-30 + JH4 + D6-6, VH3-30 + JH4 + D7-27,VH3-30 + JH5 + D3-22, VH3-30 + JH5 + D6-6, VH3-30 + JH5 + D7-27, VH4-39 + JH3 + D1 -26, VH4- 59 + JH3+ D3-16, VH4-59 + JH3 + D3-22, VH4-59 + JH4 + D3-16, VH5-51 + JH3 + D5-5, VH5-51 + JH5 + D6-13, dhe VH5-51 + JH6 + D3-16. 4. Miu i pretendimit 1, ku: (a) segmenti i genit human Vk1-39 është i pranishëm në një resistemim me një segment të genit human Jκ5; ose (b) segmenti i genit human Vk3-20 është i pranishëm në një resistemim me një segment të genit human Jκ1. 5. Qelizë e izoluar nga një mi gjenetikisht i modifikuar sipas çdonjerit prej pretendimeve të mësipërme, ku qeliza përbëhet nga: (a) një risistemim në lokusin e regjionit variabël të zinxhirit të lehtë imunoglobulin κ të miut endogenoz i të gjithë segmenteve të genit të regjionit variabël të inxhirit të lehtë imunoglobulin κ të miut endogenoz me një segment të vetëm të genit human Vκ1-39/Jκ ose me një segment të vetëm të genit human Vκ3-20/Jκ, ku segmenti i genit human është lidhur në mënyrë të operueshme me një gen konstant κ të miut endogenoz dhe ku qelizës i mungon një lokus i regjionit variabël i zinxhirit të lehtë imunoglobulin κ i miut endogenoz që është i aftë të risistemojë dhe formojë një gen që kodifikon një regjion variabël κ të miut; dhe (b) një risistemim i lokusit të genit të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë të miut endogenoz me një numër shumicë segmentesh të genit të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë human, ku segmentet e genit të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë human lidhen në mënyrë të operueshme me një gen konstant të zinxhirit të rëndë të miut endogenoz, dhe segmentet e genit të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë human janë të afta për të risistemuar dhe formuar një gen të zinxhirit të rëndë cimerik human/të miut të risistemuar. 6. Metodë jo-terapeutike për prodhimin e një antitrupi që lidh një antigen interesi, metodë e cila përfshin imunizimin e një miu sipas çdonjerit prej pretendimeve 1 deri 4 me një antigen interesi, duke përftuar një sekuencë të genit të regjionit variabël imunoglobulin nga miu dhe duke përdorur sekuencën e e genit të regjionit variabël imunoglobulin për të prodhuar një antitrup që lidh antigenin. 7. Metoda e pretendimit 6 që përfshin edhe: EP 2 501 817 B2 -shprehjen në një qelizë të vetme: (a) i një sekuence të parë të genit (VH) të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë të miut sipas çdonjerit prej pretendimeve 1 deri 4 i cili është imunizuar, ku sekuenca e genit VH është fuzuar me një sekuencë të genit (CH) të regjionit konstant të zinxhirit të rëndë human; dhe (b) i një sekuence të genit (VL) e regjionit variabël e zinxhirit të lehtë i miut sipas çdonjerit prej pretendimeve 1 deri 4 i cili është i imunizuar, ku sekuenca e genit VL është fuzuar me një sekuencë të genit (CL) të regjionit konstant të zinxhirit të lehtë human; -mbajtja e qelizës në kushte të mjaftueshme për të shprehur një antitrup plotësisht human; dhe -izolimin e antitrupit. 8. Metoda sipas pretendimit 7, ku qeliza përmban një sekuencë të dytë të genit VH të një miu sipas çdonjerit prej pretendimeve 1 deri 4 i cili është imunizuar, ku sekuenca e genit VH është fuzuar me një sekuencë të genit human CH, ku sekuenca e parë e genit VH kodifikon një domain VH që pranon një epitop të parë, dhe sekuenca e dytë e genit VH kodifikon një domain VH që pranon një epitop të dytë, ku epitopi i parë dhe epitopi i dytë nuk janë identikë. 9. Metodë jo-terapeutike për prodhimin e një antitrupi bispecifik human, metodë e cila përfshin imunizimin e një miu sipas çdonjerit prej pretendimeve 1 deri 4 dhe prodhimin e antitrupit bispecifik duke përdorur sekuenca të genit të regjionit variabël human të qelizës B nga miu. 10. Metoda sipas pretendimit 9, metodë e cila përfshin: (a) identifikimin e një limfocite të përzgjedhur klonalisht të miut sipas çdonjerit prej pretendimeve 1 deri 4, ku miu është imunizuar dhe lejuar të zhvillojë një përgjigje imune ndaj një antigeni interesi, ku limfociti shpreh një antitrup që lidh në mënyrë specifike antigenin e interesit. (b) përftimin nga limfociti ose antitrupi i një sekuence nukleotide që kodifikon regjionin variabël të zinxhirit të rëndë human të antitrupit që lidh në mënyrë specifike antigenin e interesit; dhe (c) përdorimin e sekuencës nukleotide të (b) në prodhimin e antitrupit bispecifik. 11. Metoda e pretendimit 10, ku hapi (a) deri (c) zbatohen një herë të parë për një antigen interesi të parë për të gjeneruar një sekuencë të parë të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë human, dhe hapi (a) deri (c) zbatohen një herë të dytë për një antigen interesi të dytë për të gjeneruar një sekuencë të dytë të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë human, dhe ku sekuenca e parë e regjionit variabël e zinxirit të rëndë human shprehet e fuzuar me një regjion konstant të zinxhirit të rëndë human të parë për të formuar një zinxhir të rëndë human të parë, sekuenca e dytë e regjionit variabël e zinxhirit të rëndë human shprehet e fuzuar me një regjion konstant të zinxhirit të rëndë human të dytë për të formuar një zinxhir të rëndë human të dytë, ku zinxhirat e rëndë human EP 2 501 817 B2 i parë dhe i dytë shprehen në praninë e një zinxhiri të vetëm të lehtë human i shprehur nga një segment i genit Vκ1-39 ose Vκ3-20. 12. Metoda sipas pretendimit 10, metodë e cila përfshin : (a) klonimin e sekuencave të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë human nga qelizat B nga: -miu sipas çdonjerit prej pretendimeve 1 deri 4 i cili është i imunizuar me një antigen interesi të parë; dhe -i njëjti mi, ose një mi tjetër, gjenetikisht i njëjtë, i cili është i imunizuar me një antigen të dytë interesi (b) shprehja në një qelizë e sekuencave të regjionit variabël të zinxhirit të rëndë human (a) me të njëjtin regjion konstant të zinxhirit të rëndë dhe të njëjtin zinxhir të lehtë për të prodhuar një antitrup bispecifik. 13. Metoda e pretendimit 11 ose 12, ku zinxhiri i rëndë human i parë përfshin një modifikim që eliminon ose ul në mënyrë të ndjeshme afinitetin e zinxhirit të rëndë human të parë me proteinën A, dhe zinxhiri i rëndë human i dytë ruan aftësinë të lidhet me proteinën A, ku modifikimi që eliminon ose ul në mënyrë të ndjeshme afinitetin e zinxhirit të rëndë human të parë ndaj proteinës A përzgjidhet nga një 95R (EU 435R), një 96F (EU 436F), dhe një kombinim i tyre. 14. Përdorimi i një miu sipas çdonjerit prej pretendimeve 1 deri 4 për të përzgjedhur një domein variabël të zinxhirit të rëndë imunoglobulim human ose një segment geni.